Wat een noodweer vanavond in Lazise aan het Gardameer! Gelukkig zijn wij ongedeerd gebleven.

Op de camping was vandaag het camping fest: ‘s middags de color run, daarna allerlei activiteiten op het strand en ‘s avonds om 22.45u zou het worden afgesloten met vuurwerk.

We wisten van vorig jaar dat je vanuit onze plek heel mooi het vuurwerk in de lucht kon zien. Nadat we gezellig naar het strand waren geweest, gingen we rond 21.30u terug naar onze caravan. Onze schuinoverburen J en M waren aan het opruimen. Dus ik vroeg of ze eerder weggingen. ‘Nee, er is hagel voorspeld dus we gaan alles even in veiligheid brengen.’ Op de weerapps werd eigenlijk niet echt iets verontrustends aangeven. Maar op het digibord bij de toiletten stond inderdaad bij het weerbericht dat er kans was op hagel.

Dus Bas en ik besloten om voor de zekerheid ook maar alvast maatregelen te nemen. Het kan bij het Gardameer namelijk nogal eens spoken. Dus (natte) was van het droogrek af, stoelen inklappen en alles onder de luifel of in de caravan. Bas reed intussen de auto schuin onder de luifel. In de caravan had ik twee 2-persoonsluchtbedden liggen die Fleur met de elektrische pomp snel opblies. Met spanbanden hebben we 1 luchtbed op het dak bevestigd en de andere op de voorruit.

Toen we klaar waren, gingen we gezellig bij J en M een drankje doen. Het was inmiddels donker en het vuurwerk begon wat eerder dan aangegeven en ging naadloos over in onweer. Het weerlichtte heel fel en non-stop. Ook begon het te donderen.

Tess was moe en was intussen al lekker in haar tent gekropen om te gaan slapen. Ze dacht dat ze wel door het onweer heen zou kunnen slapen.

Onze drankjes waren nog maar half op toen het wat begon te regenen. Onder de luifel schoven we alle stoelen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan. De auto van J en M stond er namelijk ook onder dus het was krapper dan normaal. Toen begon het te hagelen en Fleur riep ‘au, au’. De hagelstenen werden groter en stuiterden omhoog alle kanten op. En toen ging alles heel snel en brak de hel los…

Hagelstenen zo groot als golfballen kwamen naar beneden en vlogen alle kanten op. Halsoverkop vlogen we de caravan in van J en M. Die halve minuut dat de caravandeur openstond, was genoeg om bij hen binnen de vloer vol met hagel te krijgen. De hagel kletterde met veel lawaai op het dak.

En Tess zat dus nog in haar tent. Gelukkig was de verbinding nog niet uitgevallen en kon ik haar bellen. Wonder boven wonder kwam de hagel niet door haar tentdoek heen. We besloten dat ze in haar tent zou blijven en anders zouden we een tafel optillen en die boven ons hoofd houden en door de hagel naar haar toe komen.

De hagel hield op en toen is Tess in de stromende regen naar onze caravan gerend die 2 meter verder stond. Snel kon ze naar binnen. Bas ving haar daar op. Hij was vanaf de overburen vlug naar de overkant gerend.

Toen het natuurgeweld rond 23.15-23.30u voorbij was, ging iedereen buiten kijken wat de schade was. Heel veel dakramen van caravans waren kapot, autoruiten kapot, hagelschade bij auto’s en caravans, kapotte luifels en tenten, echt ongelofelijk. Het was alsof je even in een andere dimensie was.

Ons hele straatje lag bezaaid met takken en bladeren. Iedereen liep een beetje verdwaasd rond. Waar mogelijk probeerden mensen elkaar te helpen met bijvoorbeeld duct tape om gaten van ramen te dichten.

Ons dakraam had een gat dus dat is creatief gerepareerd door Bas en Fleur. Bas hielp Fleur vanaf binnen door het dakraam omhoog zodat ze op het dak van de caravan kwam. Daar heeft ze het raam drooggemaakt en er duct tape overheen geplakt. Klusser junior in actie! 👍🏻😄

Het bleef nog lang onrustig (ook qua weer) en het duurde even voordat we sliepen. Fleur kwam nog 3x bij ons in bed liggen. Tess was weer terug verhuisd naar haar tent maar rond 05.00u kwam ze toch in de caravan slapen. Dus daar stond ik dan in mijn ondergoed en een slaaphemdje in de regen en onweer mijn dochter uit haar tent te helpen. Maar het was toch een veel fijner gevoel dat mijn kuikens gewoon in de caravan waren deze nacht.