Vandaag gaan we (weer) naar Venetië. Een rondleiding met een Nederlandse vrouw die al lang in Italië/Venetië woont.

We kwamen aan met de boot rond 9.30. De gids, Marian, stond ons al op te wachten. We starten even ‘standaard’ op het San Marco plein. Ze vertelt de historie over het plein, het dogepaleis. Het verhaal achter de Torre dell’Orologio hadden we nog niet gehoord. De geschiedenis van de toren begint vrij gruwelijk. De makers van het ingenieuze uurwerk, dat in die tijd (eind vijftiende eeuw) als een regelrecht wonder werd beschouwd, mochten volgens de opdrachtgever namelijk niet in staat zijn om een zelfde uurwerk voor anderen te maken. Om dit echt te voorkomen, werden de ogen van beide ontwerpers uitgestoken.

We staan bij de basiliek van San Marco, wat een indrukwekkend bouwwerk.

Door de smalle straatjes kwamen we uit bij het enige ziekenhuis in Venetië. Lijkt klein, maar is een ontzettend groot complex. Binnentuin etc etc. Gids vertelde dat er veel wordt gepraat in het ziekenhuis, want in het hele gebouw is geen mobiel bereik, 🤔.

Venetië zonder gondel, dat kan niet, dus hebben we een tochtje met een gondelier gemaakt. Het was heerlijk rustig en stil en de kleine kanalen, ongekend.

Er zijn er 400 van. Om gondelier te worden, moet je in Venetië geboren zijn en moet een van je ouders in een gondel toeristen rondvaren. De stad Venetië heeft bij wet vastgelegd dat het vak van gondelier een beschermd beroep wordt. Gondeliers kunnen zich scharen bij de best verdienende werkers in Venetie. Ze verdienen zo 130.000 euro per jaar. Maar let op! Ze zijn enorm veel kosten kwijt om hun gondel terug te betalen of überhaupt te kunnen leven in Venetie.

Dit was voor nu de laatste dag in Venetië-stad, morgen een relax dagje.